خداوندان زر و زور و تزور

یک بزرگواری به نام برادر عبدالله در کامنتها اعتراض کرده به این مطلب قدیمی من و نوشته که:

امیدوارم که دراین مدت اندیشیدن را یادگرفته باشید.و فهمیده باشید که نباید در مورد آنچه اطلاعی از آن نداریم اظهار نظر کنیم و بدتر از آن به کسانی که برای حفظ و ترویج معارف الهی عمر خود را به تنگدستی قناعت و زهد گذرانده اند توهین کنید.آیا علامه طباطبایی المیزان را برای رسیدن به اهداف مادی نوشته؟انسان باید خیلی بی انصاف باشه که چنین حرفی بزنه.
اما درمورد قرآن که گفتین خودش مبین است.این جمله به اعتباری درست وبه اعتباری نادرست است.بستگی داره مخاطب چه کسی باشه .
محکمات قرآن را همه میفهمند.اما اگه متشابهات را هم همه می فهمیدن که این همه اختلاف پیش نمی آمد.قران پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم را مبین آیات معرفی کرده.درسوره نحل آیه ۴۴ میفرماید:
وانزلنا الیک الذکر لتبین للناس ما نزل الیهم...
پس مخاطب قرآن اگه پیامبر و اهل بیت باشن نیازی به تبیین و تفسیر نیست ولی برای سایر مخاطبین برخی آیات نیاز به مفسر داره وبه همین علت پیامبر حدیث ثقلین را فرمود تا مردم برای فهم قرآن دچار اختلاف نشوند.در تاریخ بگردین ببینین کسانی که گفتند :حسبنا کتاب الله .کتاب خدا برای ما کافی است.وبه تعبیر شما تفسیر مفسیر لازم نداره .کیا بودن و چه انحرافاتی بوجود آوردند.

اما پاسخ این حقیر:

سلام بر برادر عبدالله بزرگوار.خداوند انشالله این فرصت را به من و شما بده که (همچون اسم مبارک شما) بنده ی راستین خداوند باشیم نه هر ملا و آخوند و سخنران و سیاسی و وزیر و وکیل و اصحاب قدرتی که الان توی جامعه سامری وار می تازند و بدون سند و مدرک تهمت می زنند و کسی هم جلودارشان نیست.
اولا: من در حدی نیست که بخواهم به استادی در حد حضرت استاد رائفی پور توهین بکنم. شما آخر نوشته من رو نخوندی؟ اتفاقا خیلی هم تجلیل کردم از ایشان. توصیه می کنم دو تا پاراگراف آخر رو بازخوانی کنید.
دوما: درباره بهره گیری مادی از دین که شما اعتراض داشتید بر این حقیر، عقیده ی من این است که  به صورت خاص شیعه روی همین قضیه تشکیل شده. بحث رو بی خودی کش نمیدم. شما خودتان تاریخ قرنهای اول تا سوم شیعه رو مطالعه کنید دست تان می آید که بسیاری از دعوا ها در میان خود شیعیان سر دینار و درهم بوده. حالا بر فرض یکی دو تا علامه طباطبائی هم داشتیم که فی سبیل الله کار می کردند. خوب که چی؟ یک دو تا استثنا یه قانون رو نقض نمی کنه.  چرا راه دور بریم؟ همین الان زندگی مادی پیشوایان دینی خودمون رو نگاه کنید. امثال قاضی القضاة سابق، مرحوم خفه شده در استخر و هزاران هزار مورد دیگه.... فکر نکنم خیلی نیاز به تفکر باشه که این بندگان خدا فی سبیل الله در کاخ زندگی نمی کنند در حالیکه علی ابن ابی طالب (ع) فرمود والیان حکومت اسلامی باید سطح زندگی شون رو در سطح کمترین افراد جامعه نگه دارند. یعنی این بزرگواران قدرت طلب و زر اندوز(و البته دروغ گو و نون به نرخ روز خور) اگر یک درصد شیعه واقعی بودند الان باید توی کپر زندگی می کردند.
سوما: که اگر بنا به قول شما اتکا به اهل بیت و قران به همراه هم مانع انحراف بوده چرا اصحاب امام ششم پس از فوت حضرت (ع) بر سر جانشینی ایشان دچار تفرقه شدند؟ یعنی در زمان زنده بودن آقا امام جعفر صادق(ع) همه شون نمی تونستند مثل بچه آدم برن بشینن و سوال کنن آقا جان بعد از شما امام شیعیان کیه؟ همین یه مثال نقض تاریخی (مثال در تاریخ شیعه زیاده توصیه می کنم خودتون مطالعه کنید) نشون میده که این ادعای شیعیان که ما با توکل بر ائمه قدرت هدایت پذیری داریم کلا مزخرف و پرت و پلا هست. کلن ایین شیعه آیینی هست پر از تناقض و ابهام که فقط برای خود پیروانش قابل درک و فهم است. همان گونه که ماهی در درون آب شنا می کند و اب را نمی بیند و اصلا متوجه وجود آب نمی شود شیعیان هم در این تناقضات غوطه می خورند و آنها را نمی بییند.

چهارما: از جمله تناقضات مهم شیعیان همین است که قران را ابزار هدایت نمی دانند که خود این مسئله نفی هادی بودن خداوند عزوجل است. یعنی وقتی ابزار هدایت رو از خداوند متعال بگیری دیگر با چه وسیله ای قرار است بشر را هدایت کند؟ همان طور که در متن قبلی خواندید قران به صراحت می فرماید هیچ خشک و تری وجود ندارد مگر اینکه در کتاب مبین باشد و منظور ش از کتاب مبین هم خود قران است. بعد شما برداشتید و برای مبین بودن قرآن شرط و شروط گذاشته اید و ان قلت می کنید. شما به خود قرآن مراجعه کن برادر نه به امثال طباطبایی و مصباح و رائفی پور و رضا کیانی. نگاه کن آیه 174 سوره مبارکه مائده:

یَا أَیُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءکُم بُرْهَانٌ مِّن رَّبِّکُمْ وَأَنزَلْنَا إِلَیْکُمْ نُورًا مُّبِینًا

توجه کنید که خطاب به مردم است نه بر خلاف فرموده شما به پیامبر و ائمه. ای مردم از جانب پروردگارتان برهانی بر شما آمد و نازل کردیم بر شما نوری مبین را.

آیه 15ام سوره ی مبارکه مائده می فرماید:

یَا أَهْلَ الْکِتَابِ قَدْ جَاءکُمْ رَسُولُنَا یُبَیِّنُ لَکُمْ کَثِیرًا مِّمَّا کُنتُمْ تُخْفُونَ مِنَ الْکِتَابِ وَیَعْفُو عَن کَثِیرٍ قَدْ جَاءکُم مِّنَ اللّهِ نُورٌ وَکِتَابٌ مُّبِینٌ

پنجما: در تمامی طول تاریخ خیلیا سعی کردن از دین وسیله ای برای توجیه رفتارهای سیاسی شون درست کنن. 1400 سال قبل می گفتن حسبنا الله کتاب الله. بعد 1400 سال اومدن و ولایت مطلقه فقیه رو ازا ین آیه  إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلَاةَ وَیُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَهُمْ رَاکِعُونَاستخراج کردند. 1400 سال بعد هم ممکنه بیان و بگن لکم دینکم ولی دین. به قول مرحوم دکتر علی شریعتی تو بگو کی تا من بگم چی؟ این حرفها چه ربطی به استدلالهای من داره درباره پیش بینیهای پرت و پلای رائفی پور داره؟

ششما: شما نوشته من رو یه بار دیگه با دقت بخون و خط به خطش رو نقد کند. هر جاش رو که درست نقد کنی من همین جا منتشرش می کنم و نوکرتم هستم.

دست آخر خدا رو شاکرم که این وبلاگ رو راه انداختم و اگر خودم اندیشیدن بلد نیستم و درباره آنچه که اطلاع ندارم اظهار نظر می کنم با خوانندگان عزیزی آشنا می شوم که هم اندیشیدن را به وفور بلد هستند و هم درباره آنچه که اطلاع دارند اظهار نظر می کنند.

رائفی پور یا نوسترداموس؟

دوستی به نام فرید در یادداشت "چگونه یادگرفتم نگرانی هایم را کنار بگذارم و رائفی پور را دوست بدارم"  در کامنتها فرموده:

"سلام ببخشید شما یه موضوع رو انتخاب کردید و فقط همونو بررسی کردید . خب البته که انسان جایز الخطاست و ممکنه راءفی پور هم باشه . ولی شما بقیه ی حرفاشو برید نگاه کنید مثل پیش بینی داعش و یا مثلا حرفای ایشون درباره ی مذاکرات . امیدوارم همه ی نکات مثبت و منفی رو در نظر بگیرید . و الله العالم. "

من هم جواب دادم که:

"سلام برادر فرید ... یه مورد نیست... هزاران مورده

شما یه کتاب از ایشون بدید دست من تا همه ش رو براتون نقد بکنم

با تشکر از شما دوست عزیز"

و باز ایشان می فرماید:

"با سلام به شما برادر و دوست عزیز . گفتید یه کتاب معرفی کنید تا من نقد کنم . شما میتونید برید به سایت مصاف و در قسمت پرسش و پاسخ که در سمت راست سایت میبینید وارد شوید و در صفحه ی ششم بحث ذوالقرنین کیست را که اقای راءفی پور بررسی کرده و متن سخنرانی موجوده رو نقد کنید برای ما و کمکی هم به ما کرده باشید . البته کتاب نیست ولی خب متنش در سابت موجوده البته در همان سایت مصاف یادمه یه کتاب دیدم از ایشون که میتوانید تهیه کنید ممنون میشم اگه جواب بدید . یا علی. "

من رفتم و متن پیاده شده ی سخنرانی حضرت استاد رائفی پور را در سایت مصاف خواندم. حقیقتش این است که برادر "انا تسلیم". من (و یا هر کسی به جای من) وقتی می توانیم چیزی را نقد کنیم که اصولا پایه ای برای نقد شدن داشته باشد یعنی یا علمی باشد و یا دست کم شبه علمی، در صورتیکه سخرانی ایشان نه علم است و نه شبه علم بلکه پیشگویی از جنس پیشگویی های نوسترداموس است. شاید بتوان پیشگویی های سازمان هواشناسی را نقد کرد چرا که بالاخره درباره ی امروز و فردا و پس فرداست اما پیشگویی از جنس پیشگویی رائفی پور/نوسترداموس را چگونه می توان نقد کرد؟ مگر اینکه صبر کنیم تا این پیشگویی ها به حقیقت بپیوندد و پس از آن آنها را بررسی کنیم. صحیح؟

 استدلال ایشان ،که البته حضرت استاد خودش هم اشاره می کند که از کتابی به نام "ذوالقرنین" نوشته آقای عبدالله مستحسن گرفته شده است و در حقیقت نوعی کپی/پیست است، مبتنی است بر یک بحث روایی که بر اساس آیاتی از قرآن مجید درباره ی ذوالقرنین در سوره ی مبارکه ی کهف گرفته شده است. همین که ایشان تفسیر جدید خودشان را (یا به قول تفسیر آقای مستحسن را) برتر از تفسیر المیزان و یا تفسیر آقای مکارم می داند باید گوشی را به دست شنونده/خواننده بدهد که با چه کسی طرف است.

بحث روایی ایشان مبتنی است بر چند حدیث که ایشان قرار است تا آخر سخنرانی/سخنرانی ها مأخذ آنها را ارائه بدهد که دست آخر مطابق دیگر سخنرانی هایی که از ایشان دیده ام شنونده/خواننده را می پیچاند و گزک دست کسی نمی دهد. به این وعده ی سرخرمن حضرت استاد دقت کنید:

"حالا من از دوستان خواهش می‌کنم اگر بتوانند من اسناد این احادیث را نیاورده ام. بعدا به آن‌ها می‌دهم وارد بکنند در بحث."

کدام استاد واقعی که درباره ی تاریخ یا علم حدیث بحث می کند این چنین سند و مدرک به دست شنونده/خواننده می دهد؟ خوب وقتی ایشان روایتی را ذکر کرده و هیچ سند و مدرکی ارائه نداده من یا امثال من چه چیز را باید نقد کنیم؟ اصلا جایی برای نقد می ماند؟

تمام این بحث حضرت رائفی پور برای رسیدن به این نتیجه گیری است که:

1-    بر اساس احادیث ذوالقرنین همان ائمه ی اطهار و دست آخر حضرت مهدی(عج) هستند.

2-    منتظرین حضرت باید دست به دست هم بدهند تا ظهور ایشان نزدیک شود.

بالفرض که تفسیر ایشان درست باشد. خوب که چی؟ چه چیزی به اطلاعات شما اضافه شده؟ شما نمی دانستید که یک منجی وجود دارد و در آخر زمان ظهور خواهد کرد؟ خوب اینها را که هر بچه دبستانی هم می داند. حضرت استاد فقط خودشان را خسته کرده اند و بس.

اما بحث ایشان یک نقد فکری/ منطقی هم دارد که نیاز به کمی دقت دارد برادر فرید. حقیقت این است که اگر معنای آیات قرآنی درباره ی ذوالقرنین اینها بود که ایشان می فرماید بعید است که یهودیانی که این سوال را از حضرت رسول (ص) کردند که "ذوالقرنین کیست؟" به جوابشان رسیده باشند چون باید دست کم دو قرنی صبر می کردند تا زمان حضرت امام حسن عسگری(ع) و بعد حدیث ایشان به دستشان می رسید و می خواندند و بعد ظهور اقتصاد چین را هم در 1400 سال بعد پیش بینی می کردند و این اطلاعات را در کنار هم قرار می دادند تا بفهمند که مثلا ذوالقرنین همان امام زمان شیعیان است که قرار است ظهور کند که خوب البته تاریخ ظهور ایشان هم که معلوم نیست. گرفتی عزیز برادر؟ فرید عزیز اینگونه جواب دادن که اصلا نقض غرض است. چرا که هدف از رسالت راهنمایی مردم است (خواه یهودی معاند و خواه خزرجی مومن) نه گمراه کردن و سرکار گذاشتن مردم. یعنی خداوند برای جواب دادن به یک سوال سر راست باید انقدر مردم را می پیچانده؟ بر خلاف حضرت استاد رائفی پور که اعتقاد دارند "ببینید قرآن بطون مختلفی دارد." من معتقد هستم که اصلا قران این چنین نیست. چرا؟ اول به این دلیل که در خود قران چیزی درباره ی بطن یا بطون ننوشته است. قران مجید که خودش می فرماید: هیچ تر و خشکی نیست که در آن آورده نشده است مطلب به این مهمی را ذکر نکرده است. درست؟ پس اگر قران درباره ی بطن یا بطنهای خودش چیزی نگفته چه اجباری هست که ما مردم بیاییم و بی خود و بی جهت این کتاب را پیچیده و غیرقابل فهم کنیم؟ دوم اینکه وقتی حضرت رسول(ع) قومی نزدشان می آمدند و اسلام می آوردند و از ایشان طلب می کردند که نماینده ای به نزد آن قوم بفرستند به همراه آن قوم یک قاری قرآن می فرستادند نه یک مفسر. و سوم اینکه اصلا قران را برای بی سواد عرب 14 قرن پیش نوشته اند و به همین منظور خداوند لایزال لم یزل متن آن را تا آنجا که توانسته ساده گرفته و خود قران چندین بار فرموده که کتابی مبین است. یعنی معانی آن بیان شده و آشکار است. نه اینکه برای خواندن و فهمیدن آن باید بروید و یک دوره ی چند جلدی المیزان بگیرید و بخوانید تا بفهمید ویل للمطففین یعنی چه؟

حالا شما اگر یهودی معاصر پیامبر (ع) بودی و سوالی از پیامبر(ع) می کردی انتظار چه جوابی داشتی؟ انتظار داشتی که علاوه بر قران تمام کتب حدیث شیعه را هم به همراه قران بخوانی تا به جواب یک سوالت برسی؟ با منطق شما جور می آید؟ حقیقت این است که حضرت استاد خوب وردی را پیدا کرده ول بدبختانه سوراخ دعا را ناجور گم کرده اند. همانطور که گفتم من درباره ی پیشگویی استاد رائفی پور نقد آنچنان به نظرم نمی رسد. شاید اگر یک بحث تاریخی یا علمی بود می توانستم حرفی بزنم اما الان نقدم را خلاصه می کنم به همان دو مورد: اول اینکه ایشان هیچ سندی ارائه نکرده و دوم اینکه این جواب پاسخ سوال یهود نبود.

اما گفته بودید که نکات مثبت ایشان را هم ذکر کنم. ایشان جوانی هستند با مطالعه ی پیگیر و بسیار و گاه بسیار هم با دقت. در همین سخنرانی/سخنرانی ها اگر دقت کنید می بینید که بحث لغوی را با دقت پیگیری کرده و بسیار هم مفید و آموزنده است. نشان می دهد که بنده ی خدا وقت زیادی را صرف کرده و قرآن و لغات آن را با دقت بررسی کرده است. در ضمن مطالعات تاریخی جالب و گسترده ای هم دارند که خوب خودش در بعضی موارد آموزنده است به شرطی که شنونده بتواند سره را از ناسره تشخیص بدهد و حواسش باشد که یاجوج و ماجوج ربطی به چین و مغولستان ندارد.

توصیه ی شخصی من به شما دوست عزیز این است که نگاهی به تاریخچه ی شیعه در اواخر عصر صفوی و دعوای بین اصولیون و اخباریون و سرنوشت نهایی اخباریون و پیدایش فرقه هایی مثل شیخیه و بابیه و بهایون بیندازید. راه گشا خواهد بود.

این سخنرانی نماینده ی رهبری در بسیج دانشجویی را هم گوش کنید بد نیست