تفرقه بینداز و حکومت کن

ذهن پارانوئیدی ایرونی جماعت همیشه فک می کنه که ت "تفرقه بینداز و حکومت کن" از ابداعات انگلی. غافلند از اینکه اولین کسانی که به صورت سیستماتیک در ت خارجی شون از تز تفرقه بینداز و حکومت کن استفاده کردن هخامنشیان بودن. نقشه ی زیر رو که با دقت ببینید متوجه می شید:

اونجاهایی که امروزه استانبول و آنتالیا و هستند یه زمانی جزو امپراطوری هخامنشی بودن. این مناطق رو به صورت تاریخی ایونیا می نامن . البته این جزو امپراطوری بودن به این معنی نیس که مردم اون جاها فارس یا ماد بودن در حقیقت حاشیه ی شبه جزیره ی آناتولی رو مستعمراتی فراگرفته بود که زمانی مهاجرنشینهای یونانی بودن و مردم اون شهرها با مردم خاک اصلی یونان پیوندی قوی داشتن و خودشون رو یونانی می دونستن. زمانی که لیدیه توسط کورش سرنگون شد و  آناتولی یکسره به دست هخامنشی ها افتاد این شهرها هم زیر نگین امپراطوری هخامنشی قرار گرفتن اما همچنان ارتباط خودشون رو با دولت-شهرهای یونانی حفظ کردن. همین ارتباط سبب شد که بعد از مدتی مردم ایونیا به فکر استقلال بیفتند و با شورشهایی که در نقشه با علامت ستاره قرمز مشخص شده بر علیه ساتراپهای ایرانی قیام کنن. مردم آتن و متحدین آتن  به پشتیبانی مردم ایونیا برخواستن اما بسیاری از دولت-شهرهای یونان (مهمتر از همه اسپارت) در برابر سرکوب مردم ایونیا بی طرف موندن و آتن رو در برابر تهاجم ویرانگر هخامنشیان تنها گذاشتن بد نیس بدونیم هزینه ی این بی طرفی مردم اسپارت با طلاهایی که از ایران اومدن پرداخت شد. 

در نهایت داریوش شورشهای ایونیا رو سرکوب کرد و تصمیم گرفت که برای گوشمالی دادن مردم آتن وارد خاک یونان بشه. میدونیم که شکست ایران در ماراتن به بلندپروازی های داریوش پایان داد و درنهایت یونانی ها تونستن در زمان خشایارشاه ایرونی ها رو از کشورشون بیرون کنن . 

اما شکست نظامی داریوش پایانی نبود بر ت پخش پول و طلا در میان دولت-شهرهای یونانی . ایرانی ها با دقت اوضاع ی این دولت-شهرهای کوچک را تحت نظر داشتن و سعی می کردن تا با عمیق کردن اختلافات موجود بین یونانی ها اونها رو به جون هم بندازن تا هیچ وقت یه دولت مرکزی قدرمند در یونان پا نگیره که بخواد موی دماغ ایران در آناتولی بشه دلیل انتخاب این رویکرد توسط هخامنشیان همون چیزی بود که امروز ما بهش می گیم امنیت ملی. 

سوال اینه که ت تفرقه بینداز و حکومت کن هخامنشی در یونان چقدر موثر بود و تا کجا ادامه یافت؟ تاریخ رو همه میدونیم و نیازی نیس که وارد جزئیات بشم. در نهایت یونانی ها تونستند تحت حکومت فیلیپ (پدر اسکند مقدونی) متحد بشن و با ورود اسکندر به خاک آسیا طومار امپراطوری ریخت و پاش کن هخامنشی رو در هم بپیچن. 

جالبه بدونید که حتی با ورود اسکندر به خاک آسیا امپراطوری هخامنشی کماکان به ت شکست خورده ی تفرقه بینداز و حکومت کن خود ادامه می داد و حتی در میان سپاهیان هخامنشی بسیاری از مزدوران یونانی وجود داشتند که طلای ایرانی ها اونها رو به جنگ با برادران یونانی شان واداشته بود. ریخت و پاش طلای ایرانی ها در میان یونانی ها نه امنیتی پایدار برای اونها به بار آورد و نه حتی ملیتی برایشان باقی گذاشت ویران شدن پرسپولیس پاسخی بود بر بلندپروازی های هخامنشیان که امنیت ملی خود را نه در خاک خود بلکه هزاران فرسنگ فراسوی مرزهای خود دنبال می کردند.

الان حدود 25 قرن از شکستهای ایران در یونان (نبرد پلاته در سال 479 ق.م به حضور نظامی ایران در خاک یونان برای همیشه پایان داد) گذشته  

زمامدارانو تگذاران جمهوری اسلامی ایران در تقبیح امپراطوری و شاهنشاهی کم نگذاشتن؛ شاهنشاهی از هر نوعش به تعبیر جمهوری اسلامی یعنی شر مطلق اما در میدان ت خارجی آنها هنوز گمان می کنن که اجرای روشهای شکست خورده ی هخامنشیان بهترین راه برای رسیدن به امنیت ملی است: تفرقه بینداز و حکومت کن  

امروزه جمهوری اسلامی ایران  در حال تأمین مالی و تجهیز تسلیحاتی بعضی گروه های قومی و فرقه های مذهبی در تمامی منطقه است این گروه ها نه حافظ منافع ملی مردم خود بلکه حافظ منافع جمهوری اسلامی هستن و برای حفظ رابطه ی خود با مقامات کشور حاضرن که در برابر دیگر هموطنان شان یا هم زبانان شان صف آرایی کنن. همانطور که در جنگهای ایران و یونان مقدونی ها طرف ایران رو گرفتن امروزه هم در جنگ بین جمهوری اسلامی وعربستان انصار الله طرف جمهوری اسلامی رو گرفتن

از سوی دیگر پولی که می توانست برای جلوگیری از سیل در گلستان و سیستان بلوچستان هزینه بشه، برای بازسازی مناطق زله زده ی غرب کشور به کاربرهد، هزینه ی تجهیز مدارس و دانشگاه ها بشه، صرف ساخت خودروهایی با آلودگی کمتر بشه و . امروزه در افغانستان، یمن، عراق، سوریه، لبنان و فلسطین و توسط گروه های طرفدار جمهوری اسلامی خرج می شه. پرچمهای حلقه زده به گرد سردار حاجی زاده را دوباره نگاه کنین:

زینبیون پاکستان، فاطمیون افغانستان، حماس فلسطین، حشد الشعبی عراق، انصار الله یمن، حزب الله لبنان قله ی کوه یخی گروه هایی هستند که از جمهوری اسلامی کمکهای نظامی و مالی دریافت می کنند و مردم اونها رو به نام عمومی جبهه ی مقاومت می شناسن. 

بر اساس آمارهای غیر رسمی مجموع نفرات تحت کنترل این گروه های نظامی و شبه نظامی در حدود 250 هزار نفر میشه. اگر هر کدوم از این بزرگواران فقط در طول روزی یه دونه نون بربری هزار تومنی بخورن هزینه ی نون بربری گروه های مقاومت در حدود 250 میلیون تومن در روز و 7میلیارد و 500 تومن در ماه میشه. حالا شما اضافه کن هزینه ی لباس و پوتین و فانوسقه و گلوله و تفنگ و آرپی چی و دوشکا و وانت و موشک تاو و در آخر سر هم هزینه های جانبی مثه آموزش و بیمارستان و عمل جراحی و نقاحت بعد از عمل و . باهاش جمع بزن تا ببینی رقم به کجا ها می رسه 

مسئولین مختلف جمهوری اسلامی در رده های مختلف بارها بیان کردن که هزینه ی مقاومت رو میدن و از علنی کردن اون ابایی ندارن و اون رو از نقاط قوت کارنامه ی خود می دونن این عزیزان بارها و بارها گفتن که اگر ایران هزینه ی مقاومت رو نده به عوض اینکه در مرز شمال لبنان با دشمن بجنگه باید در قصر شیرین باهاش روبروه بشه. 

اما سوال اینه که این هزینه ی گزاف در نهایت امنیت ملی جمهوری اسلامی رو تأمین می کنه یا خیر؟ 

جواب این سوال رو هم البته تاریخ خواهد داد  همان طور که تاریخ به هخامنشیان پاسخ داد

رضا کیانی موحد

صل علی محمد هیشکی نبود این آمد

 

چند هفته قبل که درباره ی برگذاری کنسرت موسیقی در اصفهان نوشتم گمان نمی کردم که کسی دعوت من را لبیک بگوید شوربختانه (برای مردم اصفهان البته) این جوان تصمیم گرفتند که گرد و خاکی هم در اصفهان بپا کنند. من صمیمانه از اینکه به یادش آوردم که در اصفهان هم باید کنسرت موسیقی گذاشت از مردم هنر دوست و هنر پرور اصفهان مغذرت خواهی می کنم. اگر می دانستم که قرار است با چنین اعجوبه ای روبرو بشوید غلط می کردم آن مطلب را منتشر می کردم ببخشید

پی نوشت: با اتفاقات موشکی اخیر چک نکردم ببینم کنسرت برگذار شد یا به تعویق افتاد. انشالله که کلا لغو شده باشد.

حالی نماینده برایم

28 زوئن 1914 ، سارایوو؛ ولیعهد اتریش در حال بازدید از این شهر (که در آن زمان قسمتی از امپراطوری اتریش-مجارستان بود) توسط یک صرب متعصب ترور می شود. اتریش برای صربستان ضرب الأجلی تعیین کرد تا قاتلین ولیعهد را دستگیر کرده و تحویل این کشور بدهد. پس از اتمام مهلت ضرب الأجل، و عدم توجه به آن توسط صربها، دولت اتریش رسما به صربستان اعلان جنگ می کند و نیروهای نظامی خود را وارد مرزهای صربستان می کند. متحد اصلی صربستان اما خرس بزرگ اروپا است: روسیه. روسیه بلافاصله به اتریش اعلان جنگ می کند و در نتیجه آلمان (که در آن زمان متحد اتریش-مجارستان بود) به روسیه اعلان جنگ می کنند و فرانسه و بریتانیا هم (که متحد روسیه بودند) به آلمان اعلان جنگ می کنند و در نهایت عثمانی (که متحد آلمان بود) به روسیه و فرانسه و بریتانیا اعلان جنگ می کند و جنگ جهانی اول یا جنگ بزرگ آغاز می شود.

اما عواقب شوم این جنگ خانمان برانداز در حوزه ی اروپا نماند. قدرتهای منطقه ی خاورمیانه بلافاصله نیروهای خود را وارد خاک ضعیف ترین کشور منطقه کردند: ایران. برای اینکه وضعیت ژئوپولتیک ایران را در آن زمان بفهمید بد نیست نگاهی به نقشه ی زیر بیندازید:

همانطور که دیده می شود شرق و جنوب ایران در اشغال نظامی بریتانیا، شمال در اختیار روسیه و غرب ایران تحت حکومت عثمانی بود. هر سه قدرت خاک ایران را با آغاز جنگ در اروپا صحنه ی ترکتازی خود کردند؛ صدها فرسنگ دورتر از خاک اروپا. زمانی که روسها از یک طرف، ترکها از یک طرف و انگلیسیها از طرف دیگر وارد خاک ایران شدند به خود زحمت ندادند که از هیچ ایرانی نظر خواهی کنند. آنها به یک بهانه وارد ایران شدند: امنیت. اینکه چرا هر سه قدرت امنیت خود را در لگدکوب کردن مردمی می دیدند که رسما در جنگ جهانی اعلان بی طرفی کردند و حتا کوچکترین شانسی نداشتند که از خود دفاع کنند سوالی است که پاسخ آن را در جای دیگر خواهم داد. 

فعلا به نتیجه ی جنگی برسیم که واقعا سزاوار لقب "جنگ تحمیلی" است. نتیجه ی درگیری کشورهای اروپایی فرسنگها دور از خاک ایران برای حفظ امنیت شان این بود: فرزندان بی پدر شده، خانواده های از هم پاشیده، ن بی شوهر، دخترهای هتک حیثیت شده، اقتصاد از هم پاشیده، زیربناهای تخریب شده، شهرهای ویران شده، دهات خالی شده، زمینهای بایرشده و در یک کلام: نکبت، بلا و مصیبت. 

چشمان خود را ببندید و سفری در زمان کنید. خود را در میانه ی جنگ جهانی اول فرض کنید. سوال: واقعا آیا اگر روسیه، بریتانیا و عثمانی وارد خاک ایران نمی شدند امنیت شان به خطر می افتاد؟ در حالیکه میلیون ها میلیون سرباز در اروپا همدیگر را قتل عام می کردند، قدرتهای بزرگ هزاران تن بمب شیمیایی را بر سر هم می ریختند، بمب افکنها و بالنهای بزرگ شهرهای غیرنظامی را زیر بمباران خود له می کردند واقعا درگیری نظامی این سه قدرت در خاورمیانه و در خاک یک کشور بی طرف برای آنها امنیت بوجود می آورد؟

تصور کنید که در آن زمان زندگی می کردید و شغلتان خوانندگی بود اگر می خواستید برای غمخواری در اندوه سترگی که به بهانه ی امنیتِ همسایه های قدرتمندتان بر پدران و پدربزرگان تان وارد شد ترانه ای بخواندید چه می خواندید جز این ترانه:

حال و حوصله ندارم برای عاشق شدن و جدایی

آتش عشق تمام وجود انسان را می سوزاند

ما در سرزمینی زندگی می کنیم سراسر سختی، سراسر درد، لبریز از فتنه

زمامداران این زمانه توافق کرده اند، که اتحادی بین بشریت صورت نگیرد

حال و حوصله ندارم برای عاشق شدن و جدایی

آتش عشق تمام وجود انسان را می سوزاند

همه آواره و پناهنده شده ایم در این جهان

از راست و چپ هر دو چشم گریان است

خدا به دادمان برسد

درود بر شما

با کمال احترام می گویم

حیف است وطن ما نابود شود

یا به سرقت رود، به خدا قسمت حیف است

حال و حوصله ندارم برای عاشق شدن و جدایی

آتش عشق تمام وجود انسان را می سوزاند

یک قلب صاف و صاده پاک و وفادار است

آیا نمی دانید این چنین قلبی دوستدار بشریت است

دوستدار تمام انسان هاست

زمامداران این زمانه توافق کرده اند که اتحادی بین ما صورت نگیرد

حال و حوصله ندارم برای عاشق شدن و جدایی

آتش عشق تمام وجود انسان را می سوزاند

چشمان خود را بازکنید و دگر بار ببندید. ایین بار خود را جای کودک عراقی بگذارید. در روز نهم آوریل 2003 حکومت بعثی صدام با حمله ی آمریکا و بریتانیا به عراق سقوط کرد. فروپاشی سریع سازمان اداری عراق همان وضعی را برای عراق ایجاد کرد که 90 سال قبل از آن برای ایران ایجاد شده بود. قدرتهای منطقه ای به بهانه ی امنیتِ مردم خود به صورت مستقیم و غیرمستقیم عملیات نظامی خود را در عراق آغاز کردند. بسیاری از مردم عراق به طرفداری از ایران، عربستان سعودی، قطر، ترکیه و اسرائیل مسلح شدند و شروع کردند به کشتار یکدیگر: کرد در برابر سنی، سنی در برابر شیعه، شیعه در برابر کرد، برادر در برابر برادر.

امروز که این نوشته را می خوانید سال 2020 میلادی است و نتیجه ی دخالتهای مستقیم و غیرمستقیم نظامی قدرتهای منطقه ای و فرامنطقه ای در عراق مشابه است با وضعیت ایران در زمان جنگ جهانی اول، در یک کلام: نکبت، بلا و مصیبت. ترانه ای که در بالامتن آن را خواندید و می توانید آن را در اینجا ببینید گوشه ی کوچکی است از درد و رنج مردمی که داشتند زندگی خود را می کردند ولی زمانه با آنها خوب تا نکرد. 

برای سوم بار چشمان ت را ببند و تصور کن اگر جرج بوش به جای حمله به عراق اول تصمیم گرفته بود که به ایران حمله کند شاید این ترانه را امروز فرزند تو می خواند. شاید آنکه آواره بود همسر تو بود. 

هموطن انصاف داشته باش. به جای اینکه شریک درد و غم همسایه ی خود بشوی باری بر دوش آنها نگذار به بهانه ی امنیتِخود. امنیتِ خانواده ات را در ناامنی همسایه ات نیاب. امنیت چیزی نیست که کیلومترها دورتر از خاک وطن ت آن را بیابی. 

روا مدار که تمداران ک به بهانه ی امنیت، تو را شریک دخالتها ی نظامی خود در خاک همسایه کنند. پشتیبانی خود را دریغ کن از آنکه می گوید اگر ما در عراق عملیات نظامی نکرده بودیم الان فلانی و بهمانی در خاک ایران بودند. چشمان ت را بازکن هموطن؛ اندکی ، فقط اندکی انصاف داشته باش.

رضا کیانی موحد

یاد باد آن روزگاران یاد باد

در منطقه ای که هر گوشه ای از آن در آتش جهل گروه های تندروی مذهبی و غیرمذهبی می سوزد سلطان قابوس رهبری بود فرزانه، معتدل، تمدار و وطن پرست. درگذشت این رهبر ی را به مردم خاورمیانه تسلیت می گویم.

رضا کیانی موحد

انتقام به چه قیمت؟

سلام دکتر جان! 

هفته ی پیش که توی کانال تلگرامی تون دم از انتقام کشیدن می زدید تعجب کردم راستش از شما انتظار نداشتم همون طور که از من 30 سال مهندس برق کسی انتظار نداره که دست بکنم تو پریز برقدار. مردم می گن این چه مهندسی بود که با 30 سال تجربه عقل ش نرسید اول پریز رو با فازمتر چک کنه بعد انگشت بکنه توش

ما هم انتظاراتی داشتیم از شما. از شما که البت خیر. از تایتل شما. بالاخره هیچی نباشه توی بهترین دانشگاه مهندسی این کشور درس خوندید. توی بهترین دانشگاه های اروپا اقتصاد خوندید. توی بهترین دانشگاه های ایران الان دارید درس می دید هیچ کسی نفهمه شما باید معنی هزینه-فایده رو بفهیمد هیچ کس نفهمه شما باید می فهمیدید که انتقام گرفتن مفتی مفتی به دست نمیاد. باید پاش هزینه داد

حالا که بعد از یه هفته برای هر ایرانی عاقل فهیمی دیگه کاملا مسجل شده که هزینه ی انتقام کشی از آمریکا رو چه کسانی و به چه قیمتی پرداختند می خواستم بپرسم که دلتون خنک شد؟ انتقام تون رو گرفتید؟ به چیزی که خواستید رسیدید؟

راستی حق می دیدی که کسانی که زن و بچه و پدر و برادرشون توی اون پرواز کباب شدن که تقاضای انتقام کنن یا انتقام فقط مختص یه قشر خاصی است؟ 

شرمنده تند نوشتم. اوقاتم تلخ تر از این نمیشه. اوقات همه مون تلخه