به سلامتی شهرام کی ریغ رحمتو سرکشید ... دستش روی سر اندی و تتلو و شهبال شب پره

گفته میشه که شهرام کی بالاخره گوزو داد و قبضو گرفت. خوب! قدیما می گفتن که آدم نباس برای بقیه مردم آرزوی مرگ بکنه. منم به قدیمیا میگم که حرفاتون رو بذارین در کوزه و آبشو بخورید. مرگ امثال شهرام کی، امیر خان تتلو و هزاران هزار از این انگلهای فرهنگی تنها خبر خوشیه که میتونه تن خسته ی فرهنگ به فاک رفته ی این سامان رو اندکی بهتر کنه.

یکی از بزرگترین بدبختیای این ملت اینه که بعد انقلاب کسانی رو که بهشون میگفتن مطرب، یه شبه شدن هنرمند. اگه هنر واقعا این چیزی هست که  این ها ارائه میدن من ترجیح میدم که هچنان ضد هنر و ضد هنرمند باقی بمونم.