نامه های ترمه؛ نامه هفتم

شنبه 23 آبان 77

13نوامبر 98

شهر لوندسوئد

«هیچ قصه ای زبان دارتر ازقصه خودمانیست. از آخرش، اولش خوانده می شود.»

نیما یوشیج

سلام. نمی دانم نامه هایم چرا نصف و نیمه به دستت می رسند.از 18 نامه ارسالی فقط 6 تایش رسیده اند. برو دزد نامه ها را پیداکن!

چون شعله سرانجامم خاموشی و سردی شد

هرچند زمن سر زده دیوانه گری عمری

دستخطم اینجا کلی خاطرخواه پیداکرده. رفقای عرب حسرت می خورند که چرا من در صدر اسلام نزیسته ام تا قرآن دستنویس را من با این خطم بنویسم. حالا بگذریم از پیش بینی من و شناختی که از بختم دارم که حتی اگر 14 قرن پیش در شبه جزیره عربستان به دنیا می آمدم، هرگز چنین سعادتی نصیبم نمی شد، بلکه تمام عوامل طبیعی و اجتماعی و فرهنگی، پدرم را جهت زنده به گور کردنم یاری می کردند. حالا غصه ام شده که هیچ دستی حتی جهت مرده به گور شدنم مدد نخواهد کرد.

ترمه