کز گزندم نرهی ، گرچه پرستار منی

 

حرف گرگ شد یاد شعر معروف اخوان ثالث افتادم. تقدیم به کسانی که شعر نو دوست دارند.   

گرگ هاری شده ام
هرزه پوی و دله دو
شب درین دشت زمستان زده ی بی همه چیز
می دوم ، برده ز هر باد گرو
چشمهایم چو دو کانون شرار
صف تاریکی شب را شکند
همه بی رحمی و فرمان فرار
گرگ هاری شده ام ، خون مرا ظلمت زهر
کرده چون شعله ی چشم تو سیاه
تو چه آسوده و بی بک خزامی به برمآه ، می ترسم ، آه
آه ، می ترسم از آن لحظه ی پر لذت و شوق
که تو خود را نگری
مانده نومید ز هر گونه دفاع
زیر چنگ خشن وحشی و خونخوار منی
پوپکم ! آهوکم
چه نشستی غافل
کز گزندم نرهی ، گرچه پرستار منی
پس ازین دره ی ژرف
جای خمیازه ی جادو شده ی غار سیاه
پشت آن قله ی پوشیده ز برف
نیست چیزی ، خبری
ور تو را گفتم چیز دگری هست ، نبود
جز فریب دگری
من ازین غفلت معصوم تو ، ای شعله ی پک
بیشتر سوزم و دندان به جگر می فشرم
منشین با من ، با من منشین
تو چه دانی که چه افسونگر و بی پا و سرم ؟
تو چه دانی که پس هر نگه ساده ی من
چه جنونی ، چه نیازی ، چه غمی ست ؟
یا نگاه تو ، که پر عصمت و ناز
بر من افتد ، چه عذاب و ستمی ست
دردم این نیست ولی
دردم این است که من بی تو دگر
از جهان دورم و بی خویشتنم
پوپکم ! آهوکم
تا جنون فاصله ای نیست از اینجا که منم
مگرم سوی تو راهی باشد
چون فروغ نگهت
ورنه دیگر به چه کار ایم من
بی تو ؟ چون مرده ی چشم سیهت
منشین اما با من ، منشین
تکیه بر من مکن ، ای پرده ی طناز حریر
که شراری شده ام
پوپکم ! آهوکم
گرگ هاری شده ام

زن بودن

چگونه بی قرار باشم

مگر قرار نبود...

چگونه دست دلم را بگیرم

و در کنار دلتنگی هایم

قدم بزنم در این خیابان

که پر از چراغ وچشمک ماشین هاست

نه آقایان!

مسیر من با شما یکی نیست

از سرعت خود نکاهید

من آداب دلبری نمی دانم

کرشمه بلد نیستم

من تنها مادری نگرانم

مادری نگران برای دخترم

مادری نگران برای مادرم

مادری نگران برای تو

که سرفه می کردی

و صدایت

گرفته به گوش می رسید...

راضیه بهرامی-یادش بخیرهای لعنتی-انتشارات آهنگ

داغ فراق

بر دل من چو می نهی داغ فراق خود چه غم

هرچه نهی بنه که من سر به رضات می نهم

خون جگر چو می شود کاسه به کاسه سربه سر

از سر مژه می چکد قطره به قطره یم به یم

جور و جفای عالمی دیده به دیده دل به دل

می کشم از برای تو لحظه به لحظه دم به دم

بغض به سینه می دود پهنه به پهنه لب به لب

اشک زدیده می رود چشمه به چشمه یم به یم

همچو هزار در غمت شاخه به شاخه گل به گل

ناله زدل برآورم سینه به سینه دم به دم

بر سر زلف عقده با حوصله شانه می کشم

حلقه به حلقه مو به مو، طـُرّه به طرّه خم به خم

بهروز یاسمی

افسوس که بر گنج شما پرده شمایید

اگر جزو آن دسته مردم بدشانسی بودید که سریال شکرانه را دیده اید شاید موسیقی زیبای تیتراژ ابتدای سریال را هنوز به یادداشته باشید. من از وقتی که خودم را شناختم از شنیدن لهجه تاجیک-افغان دلم غش و ضعف می رفت. تصنیف مذکور توسط خواننده محبوب و اسطوره ای تاجیک دولتمندخالوف اجرا شده بود و اگر دوست داشته باشید می توانید آن را از اینجا دانلودکنید. شعر هم متعلق به دیوان شمس بود و البته من هنوز باور نمی کنم که بیت سوم آن را صداوسیمای ما پخش  کرده است. یکبار با دقت بخوانید شما هم باور نمی کنید...

ای قوم به حج رفته کجایید کجایید

معشوق همین جاست بیایید بیایید

معشوق تو همسایه و دیوار به دیوار

در بادیه سرگشته شما در چه هوایید

گر صورت بی صورت معشوق ببینید

هم خواجه و هم خانه و هم کعبه شمایید

ده بار از آن راه بدان خانه برفتید

یکبار از این خانه بدین بام برآیید

آن خانه لطیفست نشانهاش بگفتید

از خواجه آن خانه نشانی بنمایید

یک دسته گل کو اگر آن باغ بدیدید

یک گوهر جان کو اگر از بحر خدایید

با این همه آن رنج شما گنج شما باد

افسوس که بر گنج شما پرده شمایید

دیوان شمس تبریزی

وای از دنیا که یار از یار می ترسد

شهر خالی، جاده خالی، کوچه خالی، خانه خالی

جام خالی، سفره خالی، ساغر و پیمانه خالی

کوچ کردند دسته دسته آشنایان، عندلیبان

باغ خالی باغچه خالی شاخه خالی، لانه خالی

***

وای از دنیا که یار از یار می ترسد

غنچه های تشنه از گلزار می  ترسد

عاشق از آوازه دیدار می ترسد

پنجه ی خنیاگران از تار می ترسد

شهسوار از جاده ی هموار می ترسد

این طبیب از دیدن بیما رمی ترسد

***

سازها بشکست و درد شاعران از حد گذشت

سالهای انتظار بر من و تو بر گذشت

آشنا ناآشنا شد، تا بلی گفتم بلا شد

گریه کردم، ناله کردم، حلقه بر هر در زدم

سنگ سنگ کلبه ی ویرانه را بر سرزدم

آب از آبی  نجنبید، خفته در خوابی نجنبید

***

چشمه ها خشکید و دریا خستگی را دم گرفت

آسمان افسانه ما را بدست کم گرفت

جامها جوشی ندارد، عشق آغوشی ندارد

بر من و بر ناله هایم هیچکس گوشی ندارد

***

بازآ تا کاروان رفته بازآید

بازآ تا دلبرانی نازناز آید

بازآ تا مطرب و آهنگ و ساز آید

تا گل افشانان نگار دلنواز آید

بازآ تا بر در حافظ سر اندازیم

گل بیافشانیم و می در ساغر اندازیم

خواننده: نگاره حلوه

اگر به لهجه زیبای تاجیکی علاقه دارید میتوانید از اینجا ترانه را دانلود کنید