ابن منادی گوید: حسن بن عباس برای من نقل کرد، که وی از عبدالرحمن بن ابوحماد، و او از حکم ظهیر سدوسی و او از عبد خیر از علی علیه السلام شنیده است که در وقت رحلت پیغمبر (ص) در مردم حالت تشائم و بدبینی مشاهده می نماید، از این جهت سوگند یاد می کند جامه از تن برنگیرد مگر پس از جمع آوری قرآن، و بهمین منظور سه روز در خانه نشست و به جمع آوری قرآن پرداخت. و او اول کسی است که از حافظه خود قرآن را جمع کرد. و آن قرآن در خاندان جعفر نگهداری شد. و من در زمان ما نزد ابویعلی حمزه ی حسنی رحمه الله قرآنی بخط علی بن ابوطالب دیدم که چند ورق آن افتاده بود و آن قرآن در خاندان حسن بتوارث مانده بود. و ترتیب سوره های آن چنین است...
منبع : الفهرست ابن ندیم. ترجمه ی فارسی ص79